Dmitrij Mendelejew

Biografia Dmitrija Mendelejewa

Dmitrij Mendelejew żyje w latach 1834 - 1907. Jet ostatnim z kilkunastu dzieci. Ojciec uczy literatury, matka prowadzi hutę szkła, która płonie w pożarze. Rodzina jest biedna i skromna.

W wieku 13 lat rozpoczyna naukę w gimnazjum, którą później kontynuuje w Głównym Instytucie Pedagogicznym w Sankt Petersburgu na wydziale matematyczno - fizycznym. W trakcie nauki okazuje się, że choruje na gruźlicę.

Jest dwukrotnie żonaty. Pierwsze małżeństwo, zawarte w roku 1862 z Teodozją Nikitiną Lewoszewą, jest nieudane i kończy się separacją, a w końcu rozwodem, po zawarciu drugiego małżeństwa, z Anną Iwanową Popową. Drugie małżeństwo jest udane i szczęśliwe. Jednak rozwód i towarzyszące mu kontrowersje przyczyniają się do tego, że mimo tego iż cieszy się już międzynarodową sławą, nie zostaje przyjęty w poczet członków Rosyjskiej Akademii Nauk.

Mendelejew ma trudny charakter. Często unosi się dumą, czego przykładem może być fakt, iż otrzymawszy na uniwersytecie list z naganą od przełożonego, czuje się urażony i rezygnuje z posady. Ma zmienne nastroje, a gdy szuka rozwiązania problemów, pali dużo papierosów. Jednak Anna Iwanowa go rozumie i ze swej strony wprowadza go w świat sztuki.

Mimo choroby, Dmitrij Mendelejew prowadzi działalność naukową. Jest wykładowcą nauk przyrodniczych na Krymie, gdzie wyjeżdża w celach zdrowotnych. W latach 1859 - 1861 prowadzi prace badawcze nad zjawiskiem podciągania kapilarnego i włoskowatości, a także bada zagadnienia spektroskopii na Uniwersytecie w Heidebergu (Sankt Petersburg). Tam, pod koniec sierpnia 1861, publikuje książkę o spektroskopii. W 1863 roku otrzymuje stanowisko profesora chemii w Petersburskim Instytucie Technicznym oraz docenta na Petersburskim Uniwersytecie Państwowym. 31 stycznia 1865 broni publicznie rozprawę doktorską "O połączeniach alkoholu z wodą", w której m. in. jako pierwszy wyjaśnia zjawisko kontrakcji objętości.

W 1867 roku uzyskuje zatrudnienie na czas nieokreślony na uczelni do 1871 roku przekształcając Petersburg w siedzibę rozpoznawalnych na świecie ośrodków badawczych w zakresie chemii. Od 1893 roku pełni funkcję dyrektora Urzędu Miar i Wag. Tutaj opracowuje nowe państwowe przepisy dotyczące produkcji spirytualiów i precyzuje w sposób naukowy, niejasne dotąd, potoczne pojęcie "wódka". Jako skutek jego prac, w 1894 roku zostają wprowadzone ukazy carskie określające zawartość etanolu w wódce na poziomie 40% objętościowych a przyjęty przez władze oficjalnie jako narodowy trunek o nazwie Moskiewski Specjał zostaje opatentowany.

Mendelejew zajmuje się również badaniami pól naftowych i bierze udział w uruchomieniu pierwszej rosyjskiej rafinerii. W 1905 roku zostaje przyjęty do Królewskiej Szwedzkiej Akademii Nauk. W 1906 Komitet Noblowski nominuje go do nagrody w dziedzinie chemii za odkrycie układu okresowego pierwiastków, jednak nominacja zostaje odrzucona, na korzyść szwedzkiego naukowca, Svante Arrhenius'a.

Umiera w 1907 w Petersburgu, w wieku 72 lat. Na jego cześć nazywa się krater Mendelejew na Księżycu, jak również radioaktywny sztucznie wytworzony pierwiastek o liczbie atomowej 101 "mendelew" oraz jedną z planetoid, 2769 Mendeleev.

Jako chemik, Mendelejew pracuje w różnych działach tej dziedziny nauki, szczególnie w zakresie chemii roztworów. Wynajduje również pirokolodion, rodzaj prochu bezdymnego.

Na jego pogrzebie w 1907 roku studenci, chcąc uczcić swego ulubionego wykładowcę, niosą transparent z układem okresowym pierwiastków chemicznych.

  benia