Alotropia

Alotropia (odmiany alotropwe), ang. allotropy, z języka starogreckiego ἄλλος (allos) "inny" i τρόπος (tropos) "forma". Jest to zdolność pierwiastka do występowania w formie dwóch lub więcej → substancji prostych, różniących się od siebie właściwościami fizykochemicznymi. Takie substancje nazywają się odmianami alotropowymi danego pierwiastka. Podstawowym przykładem pierwiastka, posiadającego odmiany alotropowe, jest węgiel (C), który występuje w takich odmianach jak: grafit, diament, grafen, fulleren, cyklokarbon. Inny przykład to siarka występująca jako siarka rombowa (siarka-α) i siarka jednoskośna (siarka-β).
Poszczególne odmiany alotropowe są trwałe w określonych warunkach temperatury i ciśnienia. Po zmianie warunków środowiskowych mogą ulegać wzajemnym przemianą, a zjawisko to nazywa się → przemianą alotropową.
Termin odmiana alotropowa stosuje się do substancji prostych, w przypadku związków chemicznych, które w stanie stałym występują w kilku odmianach krystalicznych używa się terminu → polimorfizm.

Partnerzy Portalu