chemia nieorganiczna

Instytut Inżynierii Materiałowej Politechniki Łódzkiej oraz firma Seco/Warwick ze Świebodzina rozpoczęły prace nad wartym ok. 6,2 mln zł projektem dot. wytwarzania grafenowego materiału do magazynowania wodoru.

Drugim niezwykle ważnym i perspektywicznym zastosowaniem renu jest kataliza. Obecnie nawet 80-90% nowych procesów w dziale chemii przemysłowej opiera się w mniejszym lub większym stopniu na katalizie. Wymienić tu trzeba proces reformingu katalitycznego, który jest pod względem chemicznym bardzo skomplikowanym procesem (jednoczesna izomeryzacja, odwodornienie, cyklizacja, hydrokraking i aromatyzacja) uszlachetniającym paliwa, stosowanym powszechnie na świecie. Katalizatory platynowe są wzbogacane w ren od 1968 r.

Metale, obok polimerów i materiałów ceramicznych stanowią podstawową bazę materiałową dla wszystkich gałęzi techniki. Jednym z aktualnie najciekawszych obszarów badań nad nimi stanowią nadstopy (superalloys). Są to stopy różnych metali, najczęściej na bazie żelaza, niklu, kobaltu, molibdenu i szerokiej gamy metali rzadkich. Nadstopy utrzymują znakomite właściwości mechaniczne w bardzo wysokich temperaturach i nie ulegają w widoczny sposób korozji w ekstremalnych warunkach.

Chemia renu jest co najmniej tak samo złożona i rozbudowana jak innych cięższych pierwiastków z bloku d. Proszę mnie nie posądzać o brak sympatii do niej, ale pomijam ją tutaj tylko i wyłącznie dlatego, że zostało to już dość dokładnie opisane w języku polskim i nie widzę potrzeby powielania tego, co oczywiste. Zbiór podstawowych informacji o chemii renu jest łatwo dostępny w standardowych podręcznikach Chemii Nieorganicznej. Polecić tutaj muszę naturalnie książki prof.

Ren – zapewne jedyne, co przychodzi nam do głowy gdy słyszymy tą nazwę to jedna z najdłuższych europejskich rzek, wijąca się od Szwajcarii, przez Niemcy aż po Holandię i ujście do Morza Północnego. Chemicy wiedzieć jednak powinni, że istnieje także niesłychanie rzadki metaliczny pierwiastek o tej nazwie.