Zygmunt Florenty Wróblewski

Biografia Zygmunta Wróblewskiego

Zygmunt Wróblewski urodził się 28 października 1845 roku w Grodnie (dzisiaj miasto na Białorusi).

W 1862 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie w Kijowie. Kilka miesięcy później w styczniu 1863 roku wybucha powstanie styczniowe. Wróblewski przerywa naukę i przyłącza się do powstańców. Zostaje aresztowany i zesłany na Sybir do Tomska potem do Cywilska. W 1869 roku w wyniku dekretu o amnestii Zygmunt uzyskuje wolność.

Na skutek poważnej wady wzroku, Wróblewskiemu coraz bardziej pogarszał się wzrok i groziła mu ślepota. Podjął decyzję o wyjeździe do Berlina na operacje oczu. Po operacjach, które nie przyniosły oczekiwanego rezultatu i mimo przeciwwskazań lekarzy, Zygmunt podejmuje decyzję o dalszej kontynuacji nauki. Dostaje się na wydział Fizyki w Berlinie. Młody i pełny zapału naukowiec bardzo chciał prowadzić własne badania nad gazami. Nie mając jednak pieniędzy na opłacenie laboratorium, w 1872 roku podejmuje wolontariacką pracę jako asystent u profesora G. Jolly'ego w Monachium. W zamian za pracę mógł do woli korzystać z laboratorium i prowadzić swoje badania nad właściwościami gazów.

Po dwóch latach pobytu w Monachium Zygmunt Wróblewski uzyskał tytuł doktora za prace w zakresie elektryczności. Potem habilitował się w temacie dyfuzji gazów.

Dalsze losy Zygmunta przebiegają na podróżach po świecie gdzie nawiązuje szerokie kontakty z różnymi naukowcami. Dzięki temu zdobywa sprzęt naukowy, który w tym czasie nie był jeszcze dostępny w Polsce.

Po powrocie do Krakowa w 1882 roku otrzymuje i przyjmuje propozycję objęcia katedry fizyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. W tym samym roku jako pierwszy wytworzył klatrat tlenku węgla(IV). Nawiązuje także dobre kontakty z profesorem Karolem Olszewskim i wspólnie prowadzą badania naukowe nad skraplaniem gazów. W kwietniu 1883 roku dokonują pierwszego na świecie skroplenia tlenu, a potem azotu. Do tego celu zastosowali opracowaną przez siebie metodę kaskadowego skraplania w coraz niższych temperaturach. W dalszych pracach udało im się zestalić tlenek węgla(IV) i alkohol.

Zygmunt Wróblewski bardzo wcześnie zakończył swoje życie w wyniku wypadku. Pracując wieczorem na uczelni przypadkowo oblał się zawartością lampy naftowej i podpalił. Płonącego profesora ugasili płaszczami studenci. Jednak w wyniku doznanych oparzeń, zmarł na drugi dzień 16 kwietnia 1888 roku. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.